Psia komunikacja jest bardzo złożona. Wiele z psich zachowań możemy różnorako interpretować. Aby dobrze zrozumieć zwierzaka, nie powinniśmy skupiać się na poszczególnych sygnałach, czy częściach jego ciała. Starajmy się obserwować całego psa i nie zapominajmy o kontekście sytuacji, w której się znajduje. Dzięki naszej obserwacji i zrozumieniu sygnałów wysyłanych przez zwierzaka możemy uniknąć wielu nieprzyjemnych sytuacji zarówno dla nas, jak i dla psa.
Jak rozpoznać, że napotkany pies nie ma ochoty na zapoznanie się z nami? Najważniejsze, jest najprostsze – pies będzie nas unikał. Może schować się za właścicielem lub po prostu odejść dalej. Innymi sygnałami, które świadczą o tym, że psiak czuje się niezręcznie są: odwracanie głowy lub całego ciała, oblizywanie pyska, ziewanie, niskie machanie ogonem, chowanie ogona pod siebie lub uwaga: jeżenie włosa na karku, które wbrew panującym mitom, zdecydowanie częściej oznacza strach, napięcie, a nawet zaskoczenie niż agresję. Gdy zauważymy te oznaki, nigdy nie powinniśmy zmuszać psa do zabawy, czy pieszczot.
Istnieją również tak zwane sygnały uspokajające (zwane również CS z j. Ang. calming signals), którymi psiaki bardzo często posługują się między sobą, ale także wysyłają je do nas, w celu złagodzenia napięcia. Informują wtedy, że nie mają złych zamiarów, ale jednocześnie nie czują się do końca pewnie. Do CSów możemy zaliczyć wcześniej wymieniane ziewanie lub oblizywanie pyska, ale także powolne poruszanie się, znieruchomienie, podchodzenie do obiektu po łuku – uwaga, psy, które się nie znają praktycznie nigdy nie podchodzą do siebie z na przeciwka, ponieważ najczęściej oznacza to agresję i dominację. W momencie, gdy dorosłe psy są siebie ciekawe i mają pokojowe zamiary, podchodzą do siebie od boku i również od boku obwąchują i pozwalają się obwąchiwać. My również powinniśmy znać tę zasadę i stosować ją w przypadku obcych psów. Do innych sygnałów uspokajających należą także: wąchanie podłoża – często połączone z podchodzeniem po łuku, tak, by nie patrzeć drugiemu psu w oczy, mrużenie oczu, siadanie lub kładzenie się, na przykład w trakcie zabawy, by dać znać, że stała się zbyt intensywna, a także rozdzielanie sobą innych psów lub ludzi, by uniknąć konfliktu.
Znając powyższe sygnały możemy lepiej rozpoznać intencje oraz emocje psa, również tego nowo napotkanego. A czego my powinniśmy unikać, by nie stresować psów i unikać sytuacji niekomfortowych? Na pewno wszystkie wymienione wcześniej - nie powinniśmy wpatrywać się w psie oczy, czy podchodzić do zwierzaka z naprzeciwka, ale także powinniśmy unikać podchodzenia do psa od tyłu z zaskoczenia, traktowania go „z góry”, gładzenia po głowie, wykonywania gwałtownych, zamaszystych ruchów i zmuszania go do wspólnej zabawy, czy głaskania, jeśli nie ma na to ochoty.
Jeśli chcemy zapoznać się z psiakiem, w pierwszej kolejności powinniśmy zapytać o zdanie jego właściciela. Nie każdy pies oraz opiekun życzą sobie kontaktu z obcymi. Jeśli jednak nie ma żadnych przeciwwskazań powinniśmy pamiętać o kilku rzeczach. W psim świecie eleganckie jest zapoznanie się przed pieszczotami. Spokojnym ruchem wystawmy zwierzakowi dłoń grzbietem do dołu i pozwólmy się obwąchać. Możemy zapytać właściciela o smakołyki, którymi moglibyśmy poczęstować pieska i przekonać go do siebie. Jeśli pies się nas nie boi, możemy go pogłaskać. Ważne: nigdy nie głaskajmy psa po głowie! Dotykajmy go od łopatek po tylną część. W przypadku mniejszych psiaków możemy przykucnąć, by ich sobą nie krępować. Psy słabo rozumieją znaczenie naszych ludzkich słów, natomiast świetnie rozpoznają ton, dlatego nie bójmy się do nich mówić. W każdym geście zachowajmy spokój i delikatność. Nigdy nie zaczepiajmy psa, który odpoczywa, je, lub czeka na właściciela pod sklepem.
Obserwowanie psiej "mowy" wymaga od nas niesamowicie dużo uwagi i cierpliwości, ale potrafi być bardzo ciekawe i wciągające. Jeśli będziemy umieli rozpoznawać emocje psów po ich drobnych gestach, będziemy też w stanie lepiej się z nimi dogadywać. Myślę, że warto.
コメント